Zeeclutter en regenclutter zijn soorten ongewenste radarecho’s die radarsystemen kunnen beïnvloeden, vooral die welke in maritieme of atmosferische omstandigheden werken.
Zeeclutter verwijst naar radarecho’s die worden gegenereerd door golven op het zee- of oceaanoppervlak. Deze echo’s worden veroorzaakt door de reflectie van radarsignalen van golftoppen en -dalen. Zeeruis verschijnt als achtergrondgeluid op radarschermen, waardoor het moeilijk wordt om kleine doelen, zoals boten of schepen, te detecteren te midden van de rommel van zee-retouren. Het vormt een uitdaging die belangrijk is voor maritieme radaroperaties, vooral in kustgebieden of bij ongunstige weersomstandigheden waar de golfhoogte hoog is.
Regenruis treedt daarentegen op wanneer radarsignalen neerslag, zoals regen of sneeuw, terug in de atmosfeer reflecteren. Radarstralen weerkaatsen tegen regendruppels of sneeuwvlokken, waardoor echo’s ontstaan die de detectie van andere radardoelen kunnen belemmeren. Regenruis kan de radarprestaties ernstig verslechteren, vooral in regio’s met zware neerslag of bij weerradartoepassingen waar monitoring van zwaar weer essentieel is.
Zeeruis en regenruis kunnen radarsystemen beïnvloeden door hun gevoeligheid voor het detecteren en volgen van interessante doelen te verminderen, of dit nu schepen op zee zijn of weersverschijnselen in de atmosfeer. Radaringenieurs gebruiken verschillende technieken om de effecten van rommel te verzachten, zoals signaalverwerkingsalgoritmen, rommelkaarten of adaptieve radarsystemen die zich kunnen aanpassen aan verschillende omgevingsomstandigheden. Deze inspanningen helpen de radarprestaties te verbeteren en de betrouwbaarheid van radaroperaties in ruige omgevingen te verbeteren.