In de chemie verwijst de Q-band naar een specifieke absorptieband die wordt waargenomen in het elektronische absorptiespectrum van bepaalde organische verbindingen, vooral die met dubbele bindingssystemen of geconjugeerde aromatische structuren. De Q-band wordt doorgaans aangetroffen in het zichtbare of nabij-infrarode gebied van het elektromagnetische spectrum, afhankelijk van het specifieke molecuul en zijn moleculaire structuur. Deze absorptieband wordt gekenmerkt door de intense absorptie van licht, die bij spectroscopische metingen als een piek of band verschijnt. De positie en intensiteit van de Q-band bieden waardevolle informatie over de elektronische overgangen en de moleculaire structuur van de onderzochte verbinding, wat helpt bij chemische analyse en karakterisering.
Soretband en Q-band zijn verschillende absorptiebanden die worden waargenomen in het elektronische absorptiespectrum van porfyrineverbindingen, die belangrijk zijn in de biochemie en aanverwante gebieden. De Soret-band is een band met hogere energie-absorptie die zich in het ultraviolette gebied van het spectrum bevindt, doorgaans rond 400 nm. Het komt voort uit elektronische overgangen waarbij het centrale metaalion en de porfyrineringstructuur betrokken zijn. Q-banden zijn daarentegen absorptiebanden met lage energie die worden waargenomen in het zichtbare gebied en zich uitstrekken van ongeveer 500 nm tot 700 nm of langere golflengten. Deze banden zijn het resultaat van elektronische overgangen in het geconjugeerde π-elektronensysteem van de porfyrinering. Samen bieden de Soret- en Q-banden cruciale informatie over de elektronische structuur en coördinatiechemie van porfyrineverbindingen, die een cruciale rol spelen in biologische processen zoals fotosynthese en zuurstoftransport.
De Q-band strekt zich qua frequentiebereik doorgaans uit van ongeveer 33 GHz tot 50 GHz in het microgolfgebied van het elektromagnetische spectrum. Dit frequentiebereik plaatst de Q-band tussen de V-band met lagere frequentie (30 GHz tot 40 GHz) en de W-band met hogere frequentie (75 GHz tot 110 GHz). Q-band wordt gebruikt in verschillende toepassingen, waaronder radarsystemen, satellietcommunicatie en wetenschappelijk onderzoek. De relatief hoge frequentie maakt smallere bundelbreedtes en hogere resolutie mogelijk bij radarbeeldvormingstoepassingen, waardoor het geschikt is voor gedetailleerde monitoring, teledetectie en andere gespecialiseerde toepassingen die nauwkeurige controlemogelijkheden vereisen.