Surveillance wordt gedefinieerd als het systematisch monitoren van activiteiten, gedrag of informatie met als doel het verzamelen van inlichtingen, het waarborgen van de veiligheid of het uitoefenen van controle. Het omvat het gebruik van verschillende methoden, technologieën of systemen om gegevens in realtime of met terugwerkende kracht te observeren en vast te leggen. Toezicht kan openlijk plaatsvinden, zoals met zichtbare beveiligingscamera’s op openbare plaatsen, of heimelijk, met behulp van verborgen camera’s of bewakingsapparatuur om op discrete wijze informatie te verzamelen.
De betekenis van surveillance heeft betrekking op de wet of het proces van het monitoren en observeren van activiteiten, gedrag of informatie door middel van systematische en vaak continue observatie. Monitoring heeft tot doel gegevens te verzamelen, patronen of afwijkingen op te sporen, incidenten te voorkomen, naleving van de regelgeving te garanderen of bewijsmateriaal te leveren voor besluitvormingsdoeleinden. Het wordt gebruikt in verschillende contexten, waaronder wetshandhaving, nationale veiligheid, openbare veiligheid, zakelijke beveiliging en dagelijkse monitoring van activiteiten in publieke en private ruimtes.
Er kunnen drie hoofdtypen toezicht worden onderscheiden op basis van hun operationele kenmerken en doelstellingen: fysiek toezicht, elektronisch toezicht en toezicht vanuit de lucht. Fysieke bewaking omvat directe observatie door personeel of het gebruik van zichtbare bewakingsapparatuur zoals bewakers of CCTV-camera’s om activiteiten op specifieke locaties te monitoren. Bij elektronische bewaking wordt gebruik gemaakt van elektronische apparaten zoals camera’s, sensoren en volgsystemen om activiteiten op afstand te monitoren en vast te leggen, vaak in realtime, zonder directe menselijke aanwezigheid. Luchttoezicht maakt gebruik van vliegtuigen, drones of satellieten uitgerust met camera’s en sensoren om grote gebieden of specifieke doelen van bovenaf te observeren en te monitoren.
Een surveillancesysteem verwijst naar een gestructureerd geheel van onderling verbonden apparaten, technologieën en procedures die zijn ontworpen om activiteiten, gedrag of informatie in een specifieke omgeving of gebied te monitoren en te observeren. Deze systemen omvatten doorgaans componenten zoals camera’s, sensoren, opnameapparatuur, meetstations en softwareapplicaties die het verzamelen, analyseren en opslaan van monitoringgegevens mogelijk maken. Bewakingssystemen worden gebruikt in verschillende sectoren, waaronder beveiliging, wetshandhaving, transport, gezondheidszorg en zakelijke activiteiten, om de beveiliging, veiligheid, operationele efficiëntie en besluitvormingsmogelijkheden te verbeteren.
‘Surveillance’ is geen standaard Engels woord. De juiste term met betrekking tot surveillance zou over het algemeen ‘surveillance’ zijn, wat de vorm is van het zelfstandig naamwoord dat de handeling of het proces van surveillance en observatie beschrijft. Het omvat activiteiten zoals observeren, observeren en verzamelen van gegevens of informatie via systematische monitoringmethoden. De term ‘surveillance’ kan een typografische fout zijn of een minder vaak gebruikte variant, maar in algemene spraak- en technische contexten is ‘surveillance’ de geaccepteerde term om de praktijk van het monitoren van activiteiten of informatie voor verschillende doeleinden te beschrijven.