De belangrijkste beperking van continue golfradar (CW) is het onvermogen om het bereik van een doel te meten. De CW-radar zendt continu een signaal uit en meet de Dopplerverschuiving van het gereflecteerde signaal om beweging te detecteren en de snelheid te bepalen. Omdat het echter geen discrete pulsen verzendt, kan het de vertraging tussen signaaloverdracht en ontvangst niet meten, wat nodig is om de afstand tot het doel te berekenen.
Radartechnologie heeft verschillende beperkingen, waaronder de gevoeligheid voor interferentie en storing, een beperkte resolutie afhankelijk van de radargolflengte en signaalverwerkingsmogelijkheden, en verminderde prestaties bij ongunstige weersomstandigheden zoals zware regen of mist. Bovendien hebben radarsystemen mogelijk een beperkt vermogen om onderscheid te maken tussen meerdere dicht bij elkaar gelegen doelen en kunnen ze worstelen met de rommel van niet-doelobjecten.
CW-radar kan het bereik niet meten omdat deze werkt door continu een signaal uit te zenden en de Doppler-verschuiving van de gereflecteerde golven te detecteren. Zonder discrete pulsen beschikt de CW-radar niet over de tijddomeininformatie die nodig is om de vertraging tussen signaaloverdracht en ontvangst te berekenen, wat essentieel is voor het bepalen van de afstand tot het doel.
Beperkingen van puls-Doppler-radar zijn onder meer de complexiteit ervan en de kans op vals alarm of verminderde nauwkeurigheid in omgevingen met aanzienlijke rommel of interferentie. Pulse Doppler-radarsystemen kunnen ook worden beperkt door de behoefte aan nauwkeurige synchronisatie tussen verzonden pulsen en ontvangen echo’s. Bovendien kunnen ze moeite hebben met het detecteren van doelen met lage snelheid vanwege de afhankelijkheid van Dopplerverschuiving voor snelheidsmeting, wat mogelijk minder effectief is voor langzaam bewegende of stationaire doelen.