De aard van de golf die in radarsystemen wordt gebruikt, omvat doorgaans elektromagnetische golven, met name microgolven of radiogolven. Deze golven maken deel uit van het elektromagnetische spectrum en worden gekozen voor radartoepassingen vanwege hun vermogen zich door de atmosfeer te verspreiden en met objecten te communiceren. Radargolven hebben golflengten variërend van millimeters tot meters, waardoor veelzijdige toepassingen mogelijk zijn op het gebied van weermonitoring, navigatie, luchtvaart en militair gebruik. Hun eigenschappen, zoals golflengte en frequentie, bepalen hun prestatiekenmerken in radarsystemen, inclusief bereikresolutie, penetratievermogen door verschillende materialen en gevoeligheid voor interferentie.
Golven hebben in algemene zin verschillende karakters, afhankelijk van hun fysieke kenmerken en het medium waardoor ze zich voortplanten. Ze kunnen grofweg worden ingedeeld in mechanische golven en elektromagnetische golven. Mechanische golven, zoals geluidsgolven en watergolven, hebben een medium (vast, vloeibaar of gas) nodig om zich voort te planten en brengen energie over via oscillaties van deeltjes in het medium. Elektromagnetische golven hebben daarentegen geen medium nodig en kunnen zich met de snelheid van het licht door vacuüm voortplanten. Deze golven omvatten radiogolven, microgolven, infraroodstraling, zichtbaar licht, ultraviolette straling, röntgenstraling en gammastraling, elk gekenmerkt door verschillende golflengten en frequenties. De aard van golven bepaalt hoe ze omgaan met materie, hun vermogen om energie over te brengen en hun toepassingen op gebieden variërend van communicatie en beeldvorming tot medische diagnostiek en wetenschappelijk onderzoek.