De K-band, die doorgaans varieert van 18 tot 27 gigahertz (GHz), wordt minder vaak gebruikt in vergelijking met andere microgolfbanden zoals Ku-band en Ka-band, voornamelijk vanwege de gevoeligheid voor atmosferische absorptie. Waterdamp- en zuurstofmoleculen in de atmosfeer kunnen K-bandsignalen verzwakken, waardoor de effectiviteit ervan over lange afstanden wordt beperkt, vooral voor satellietcommunicatie en omroeptoepassingen. Hoewel de K-band een nichegebruik heeft in radar, wetenschappelijk onderzoek en sommige satellietverbindingen, zijn de praktische toepassingen ervan enigszins beperkt in vergelijking met andere microgolfbanden.
De K-band wordt voornamelijk gebruikt voor toepassingen die relatief hoge frequenties vereisen, maar niet zo hoog als de KA-band. Het gebruik ervan omvat radarsystemen, atmosferisch onderzoek en enkele gespecialiseerde telecommunicatietoepassingen waarbij de kenmerken ervan, zoals gematigde bandbreedte en redelijke atmosferische penetratie, voordelig zijn. Bij radartoepassingen biedt de K-band een betere resolutie en nauwkeurigheid vergeleken met lagere frequentiebanden, waardoor deze geschikt is voor militaire en civiele radarsystemen.
In termen van prestaties voor communicatiedoeleinden wordt de KA-band over het algemeen als beter beschouwd dan de K-band vanwege het hogere frequentiebereik (26,5 tot 40 GHz) en dus de hogere bandbreedtecapaciteiten voor gegevensoverdracht. KA Band maakt efficiëntere satellietcommunicatie, hogere internetsnelheden mogelijk en ondersteunt toepassingen die een aanzienlijke gegevensdoorvoer vereisen. De keuze tussen Ka-band en K-band hangt echter af van specifieke behoeften zoals afstand, atmosferische omstandigheden en behoeften op het gebied van gegevensoverdracht.
Een voordeel van de Ku-band ten opzichte van de C-band is het hogere frequentiebereik, doorgaans 12 tot 18 gigahertz (GHz) vergeleken met de 4 tot 8 GHz van de C-band. Door deze hogere frequentie kunnen Ku-band-signalen meer informatie transporteren, wat resulteert in hogere gegevensoverdrachtsnelheden en een betere bandbreedte-efficiëntie. KU-Band wordt veel gebruikt voor satellietcommunicatie, waaronder directe omroepsatellietdiensten (DBS), breedbandinternettoegang en mobiele satellietcommunicatie, waarbij de hogere datasnelheid van cruciaal belang is.
De L-band, doorgaans variërend van 1 tot 2 gigahertz (GHz), heeft verschillende nadelen vergeleken met hogere frequentiebanden. Een groot nadeel zijn de lagere gegevensoverdrachtsnelheden en bandbreedtecapaciteit vergeleken met banden als Ku-band en KA-band. L-bandsignalen zijn ook gevoeliger voor interferentie en atmosferische ruis, waardoor de signaalkwaliteit en betrouwbaarheid kunnen afnemen, vooral bij ongunstige weersomstandigheden. Bovendien zijn L-bandantennes doorgaans groter dan die welke worden gebruikt voor hogere frequentiebanden, waardoor ze minder praktisch zijn voor bepaalde draagbare of mobiele toepassingen waarbij grootte en gewicht kritische factoren zijn.