Synthetische apertuurradar (SAR) werkt door gebruik te maken van de beweging van de radarantenne (meestal gemonteerd op een bewegend platform zoals een vliegtuig of satelliet) om een veel grotere antenne-opening te simuleren. In tegenstelling tot traditionele radarsystemen met vaste antennes genereren SAR-systemen beelden met een hoge resolutie door radarreflecties te combineren die worden ontvangen vanuit meerdere posities langs het antennepad. Terwijl het platform vooruit beweegt, registreert SAR de radarecho’s van het terrein of de onderliggende objecten op verschillende posities. Door deze echo’s te verwerken met geavanceerde signaalverwerkingstechnieken kan SAR gedetailleerde beelden creëren met een ruimtelijke resolutie die doorgaans veel fijner is dan de fysieke grootte van de antenneopening. Dankzij dit vermogen om door middel van beweging een grote antenne-opening te synthetiseren, kan SAR beeldvorming met hoge resolutie over grote gebieden bereiken, waardoor het waardevol wordt voor toepassingen zoals teledetectie, omgevingsmonitoring en verkenning.
Het fundamentele principe van synthetische apertuurradar (SAR) draait om het creëren van een virtuele apertuur die groter is dan de fysieke grootte van de radarantenne. Door de antenne langs een pad te bewegen (zoals aan boord van een vliegtuig of satelliet), verzamelen SAR-systemen radarsignalen die op verschillende posities worden gereflecteerd door de grond of objecten daaronder. Deze signalen, die in de loop van de tijd worden geregistreerd, worden verwerkt om een grote antenne-opening te simuleren. Dit synthetische diafragma verbetert de resolutie van het radarbeeld, waardoor SAR gedetailleerde beelden met een fijne ruimtelijke resolutie kan produceren. Het belangrijkste voordeel van SAR is de mogelijkheid om beelden met hoge resolutie te genereren vanaf een bewegend platform, wat mogelijkheden biedt om terrein in kaart te brengen, veranderingen in de omgeving te monitoren en objecten nauwkeurig te detecteren.