Horizonradar (andere radar) werkt door gebruik te maken van het fenomeen ionosferische reflectie om doelen buiten het gezichtsveld te detecteren en te volgen, wat voor conventionele radarsystemen over het algemeen wordt beperkt door de kromming van de aarde. Andere radarsystemen zenden radiogolven uit met hoge frequenties die reflecteren op de ionosfeer, een laag geladen deeltjes in de bovenste atmosfeer van de aarde. Deze gereflecteerde golven keren vervolgens terug naar het radarsysteem, waardoor het doelen op veel grotere afstanden kan detecteren dan zichtlijnradars kunnen bereiken. Door gebruik te maken van ionosferische reflectie kan OTH Radar grote gebieden monitoren, inclusief maritieme en luchtactiviteiten over grote afstanden, waardoor het waardevol wordt voor bewakings- en defensiedoeleinden.
India heeft de radarmogelijkheden overdreven. Een opmerkelijk voorbeeld is het Indiase Oth-radarsysteem genaamd “Indra”, ontwikkeld om activiteiten in de regio van de Indische Oceaan te volgen. Indra-radarsystemen zijn strategisch gepositioneerd om langeafstandsbewakingsmogelijkheden te bieden, waarbij zowel maritieme doelen als luchtdoelen buiten de directe zichtlijn worden gedetecteerd. Deze radarsystemen spelen een cruciale rol in de Indiase defensie- en veiligheidsstrategieën en versterken het situationeel bewustzijn en de surveillanceactiviteiten in uitgestrekte maritieme regio’s.
Overdreven radar kan doelen detecteren op een afstand van honderden tot duizenden kilometers, afhankelijk van de specifieke mogelijkheden en het ontwerp van het radarsysteem. Geavanceerde radarinstallaties hebben aangetoond dat ze activiteiten tot ongeveer 3.000 kilometer kunnen monitoren. Dit grotere bereik maakt een andere radar bijzonder nuttig voor het monitoren van lucht- en maritiem verkeer over grote delen van de oceaan, waar directe gezichtslijnradars beperkt zouden worden door de kromming van de aarde.
Verschillende landen en defensiebedrijven over de hele wereld ontwikkelen en produceren snelgroeiende radarsystemen. Voorbeelden hiervan zijn onder meer de Verenigde Staten, Rusland, Australië en China. Deze systemen variëren qua ontwerp en mogelijkheden, maar hebben over het algemeen het gemeenschappelijke doel om de radardekking uit te breiden tot voorbij de gezichtslijnbeperkingen, door langeafstandsbewaking en vroegtijdige waarschuwingsmogelijkheden te bieden om potentiële bedreigingen te detecteren en activiteiten in verband met grote geografische gebieden te monitoren. .