Het testen van de radarprestaties op een schip omvat verschillende stappen om de functionaliteit en nauwkeurigheid ervan te garanderen. Eerst ondergaat het radarsysteem een visuele inspectie om te controleren op fysieke schade en een juiste installatie. Vervolgens worden operationele tests uitgevoerd door de radar van stroom te voorzien en te verifiëren dat deze bekende doelen op verschillende afstanden kan detecteren. Er worden kalibratieprocedures uitgevoerd om ervoor te zorgen dat het radarbereik en de peilingmetingen nauwkeurig zijn. Bovendien worden de radarprestaties geëvalueerd onder verschillende omgevingsomstandigheden, zoals verschillende maritieme toestanden en weersomstandigheden, om de betrouwbaarheid te garanderen. Het systeem wordt ook getest op zijn vermogen om onderscheid te maken tussen doelen en rommel en op zijn reactievermogen op bedieningselementen.
De door de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) vereiste radarprestatienormen zijn vastgelegd in het Internationaal Verdrag voor de beveiliging van mensenlevens op zee (SOLAS). Deze normen specificeren de minimale prestatiecriteria waaraan mariene radarsystemen moeten voldoen om veilige navigatie te garanderen. De belangrijkste vereisten zijn onder meer een minimaal detectiebereik van 0,25 zeemijl voor kleine doelen, effectieve werking in verschillende zee- en weersomstandigheden, en de mogelijkheid om doelen duidelijk weer te geven met voldoende resolutie en nauwkeurigheid. De radar moet ook betrouwbare prestaties leveren bij het detecteren en volgen van meerdere doelen en over functies beschikken zoals automatische tracking, het vermijden van botsingen en integratie met andere navigatiesystemen zoals AIS (National Identification System Automatic) en ECDIS (Electronic Chart Display and Information System). Regelmatig testen en onderhoud zijn noodzakelijk om ervoor te zorgen dat aan deze normen wordt voldaan.