De nauwkeurigheid van de vuurleidingsradar varieert afhankelijk van het specifieke systeem en het beoogde gebruik ervan. Doorgaans kunnen moderne vuurleidingsradars een hoge nauwkeurigheid bereiken bij het volgen en aanvallen van doelen, vaak binnen een paar meter. De effectiviteit van de radar wordt beïnvloed door factoren zoals doelsnelheid, afstand, omgevingsomstandigheden en de verfijning van de signaalverwerkingsmogelijkheden van de radar.
Het bereik van de vuurleidingsradar strekt zich doorgaans uit van enkele kilometers tot meer dan 100 kilometer, afhankelijk van het radartype en de toepassing. Vuurleidingsradars voor de korte afstand zijn ontworpen voor gevechten op korte afstand, terwijl langeafstandssystemen doelen op grotere afstanden kunnen volgen, waardoor vroegtijdige waarschuwing en richtmogelijkheden worden geboden. Het specifieke bereik hangt ook af van de frequentieband van de radar en de grootte van het doel dat wordt gevolgd.
Een voorbeeld van een vuurleidingsradar is de AN/SPY-1, gebruikt in de Aegis-gevechtssystemen aan boord van marineschepen. Deze gefaseerde radar aan boord zorgt voor het gelijktijdig volgen van meerdere doelen, waardoor het schip verschillende bedreigingen kan bestrijden, waaronder vliegtuigen en raketten. Andere voorbeelden zijn de Phalanx CIWS-radar (Close-In Weapons System), ontworpen voor verdediging op korte afstand tegen inkomende projectielen.
Vuurleidingssystemen werken door verschillende sensoren en computertechnologieën te integreren om doelen te detecteren, volgen en aan te vallen. Het systeem verzamelt gegevens van radar, elektro-optische sensoren en andere bronnen om de positie en beweging van het doelwit vast te stellen. Deze informatie wordt verwerkt om optimale schietoplossingen te berekenen, die wapensystemen begeleiden bij het richten en aanpakken van bedreigingen. Het systeem kan ook realtime updates en aanpassingen bieden om nauwkeurigheid tijdens de inzet te garanderen.