Radardoorsnedevergroting (RCS) omvat het veranderen van de fysieke kenmerken van het doel om het vermogen ervan om radarsignalen effectief te reflecteren te verbeteren. Eén methode is om de grootte van het doel te vergroten ten opzichte van de golflengte van het radarsignaal. Dit kan worden bereikt door hoekreflectoren, uitsteeksels of oppervlaktestructuren toe te voegen die inkomende radargolven op coherente wijze verstrooien, waardoor het retoursignaal wordt gemaximaliseerd. Bovendien kan het vergroten van de oppervlakte van het doel tegenover de radarzender de RC’s vergroten.
Materialen met een hogere elektrische geleidbaarheid kunnen RC’s ook verbeteren, omdat ze radarsignalen effectiever reflecteren. Omgekeerd kan het verminderen van absorberende materialen op het doeloppervlak signaalverzwakking voorkomen, waardoor CR’s toenemen.
Verschillende factoren beïnvloeden de radardwarsdoorsnede (RCS), waaronder de grootte, vorm, oriëntatie en materiaalsamenstelling van het doel ten opzichte van de golflengte van het radarsignaal.
De grootte van het doel beïnvloedt de hoeveelheid signaal dat het terugkaatst naar de radarontvanger: grotere doelen hebben over het algemeen hogere RC’s dan kleinere RC’s. Vorm speelt een cruciale rol, waarbij geometrische configuraties met vlakke oppervlakken en randen, zoals kubussen of bollen, doorgaans hogere RC’s vertonen vanwege hun vermogen om radargolven effectiever te reflecteren. De materiaalsamenstelling speelt ook een cruciale rol, omdat geleidende materialen zoals metalen radargolven effectiever reflecteren dan niet-geleidende materialen zoals hout of plastic.
Ten slotte heeft de oriëntatie van het doel ten opzichte van de radarzender een aanzienlijke impact op RC’s, waarbij brede of loodrechte oriëntaties de radarreflectie maximaliseren ten opzichte van rand- of weilandhoeken.
Om een lage radardwarsdoorsnede (RCS) te bereiken, worden verschillende technieken gebruikt om de radarreflectiviteit van het doelwit te minimaliseren en de stealth-mogelijkheden ervan te verbeteren.
Een effectieve methode is om het doel vorm te geven met gefacetteerde oppervlakken, hoeken en curven die binnenkomende radargolven in meerdere richtingen verspreiden, waardoor de coherente reflectie terug naar de radarontvanger wordt verminderd. Bovendien kan het gebruik van radarabsorberende materialen (RAM) op het doeloppervlak radarsignalen verzwakken door elektromagnetische energie te absorberen en te dissiperen in plaats van deze te reflecteren.
Coatings met RAM-eigenschappen, zoals op koolstof gebaseerde composieten of ferrietmaterialen, kunnen RC’s effectief verminderen door radarreflectie te minimaliseren. Bovendien kan het optimaliseren van het doelontwerp om blootgestelde randen, naden en gaten te minimaliseren de radarverstrooiing verminderen en de algehele RC’s verminderen, waardoor de stealth-eigenschappen van doelen in radardetectiescenario’s worden verbeterd.
Het bepalen van de radardwarsdoorsnede (RCS) van een doel omvat experimentele metingen en computationele modelleringstechnieken.
Experimentele methoden omvatten doorgaans het gebruik van radarsystemen om signalen naar het doel te verzenden en het meten van de intensiteit van de gereflecteerde signalen die door de radarontvanger worden ontvangen. Deze metingen worden geanalyseerd om RCS-waarden te berekenen op basis van de weerstand en kenmerken van de gereflecteerde signalen. De berekeningsmethoden maken gebruik van elektromagnetische simulatiesoftware om de doelgeometrie, materiaaleigenschappen en elektromagnetische interacties met radargolven te modelleren.
Door de voortplantings- en verstrooiingseffecten van radargolven op het doel te simuleren, kunnen computationele modellen RCS-waarden voorspellen en de impact van ontwerpwijzigingen of stealth-technologieën op het verminderen van de radardetectie analyseren.
Experimentele en computationele benaderingen zijn essentieel om RCS nauwkeurig te bepalen en doelontwerpen te optimaliseren voor specifieke operationele vereisten in militaire, ruimtevaart- en defensietoepassingen.
Het dwarsdoorsnedeoppervlak van een radar verwijst naar het gebied van het doel dat wordt blootgesteld aan het radarsignaal, waardoor de hoeveelheid elektromagnetische energie wordt beïnvloed die naar de radarontvanger wordt gereflecteerd.
Het dwarsdoorsnedeoppervlak wordt doorgaans gedefinieerd door het geprojecteerde silhouet van het doel loodrecht op de voortplantingsrichting van de radargolven. In radarterminologie vertegenwoordigt dit gebied het effectieve reflecterende oppervlak van het doel dat in wisselwerking staat met binnenkomende radargolven, waardoor de sterkte wordt bepaald van de gereflecteerde signalen die door de radarontvanger worden ontvangen.
Factoren zoals de grootte, vorm, oriëntatie en oppervlaktekarakteristieken van het doel hebben een directe invloed op het dwarsdoorsnedegebied en dus op de radardwarsdoorsnede (RCS) van het doel. Het begrijpen en optimaliseren van het dwarsdoorsnedegebied is van cruciaal belang voor het verbeteren van radardetectie- en volgmogelijkheden in een verscheidenheid aan toepassingen, waaronder militaire surveillance, lucht- en ruimtevaartnavigatie en weermonitoring.