Het radarbereik kan worden vergroot door verschillende methoden en technologische vooruitgang. Eén benadering is het vergroten van het uitgezonden vermogen van het radarsignaal. Door het uitgangsvermogen van de radarzender te vergroten, reizen de elektromagnetische golven verder voordat hun intensiteit afneemt tot het punt waarop ze niet betrouwbaar kunnen worden gedetecteerd. Een hoger uitgezonden vermogen verhoogt de signaal-ruisverhouding (SNR) op langere afstanden, waardoor het vermogen van de radar om zwakkere echo’s van verre doelen te detecteren wordt verbeterd.
Het vergroten van het bereik van een radar impliceert het optimaliseren van het antenneontwerp en het gebruik van efficiënte signaalverwerkingstechnieken. Antenneverbeteringen kunnen het gebruik van grotere antennes met een hogere versterking omvatten om de uitgezonden energie te concentreren en zwakkere retoursignalen op te vangen. Beamforming-technieken verbeteren de prestaties van de radar, sturen signalen naar specifieke interessegebieden en verbeteren de gevoeligheid in de gewenste richtingen, waardoor de radardekking en het bereik effectief worden vergroot.
Verschillende factoren beïnvloeden het radarbereik, waaronder atmosferische omstandigheden, doelkarakteristieken en radarsysteemparameters. Atmosferische verzwakking, als gevolg van factoren zoals regen, mist of atmosferische absorptie, kan radarsignalen absorberen of verstrooien, waardoor het effectieve bereik kleiner wordt. Doelkenmerken zoals grootte, vorm en radardwarsdoorsnede (RCS) beïnvloeden hoe doelen radargolven reflecteren, wat van invloed is op de sterkte van de retoursignalen die door het radarsysteem worden ontvangen. Bovendien beïnvloeden radarsysteemparameters zoals frequentieband, antenneversterking, pulsbreedte en signaalverwerkingsalgoritmen de mogelijkheden van het radarbereik aanzienlijk.
Er is een maximaal bereik voor radar vanwege praktische beperkingen die worden opgelegd door natuurkundige en technische beperkingen. Terwijl radargolven zich door de ruimte voortplanten, ervaren ze verzwakking, voortplanting en verspreiding, wat leidt tot een geleidelijke afname van de signaalsterkte over afstand. Buiten een bepaald bereik wordt het ontvangen signaal te zwak om achtergrondgeluiden of omgevingsinterferentie te onderscheiden, waardoor het vermogen van de radar om op betrouwbare wijze doelen te detecteren en te volgen wordt beperkt. Bovendien kunnen wettelijke beperkingen en operationele overwegingen beperkingen opleggen aan het radarbereik, waarbij prestatie-eisen in evenwicht worden gebracht met factoren als veiligheid, interferentiebeperking en impact op het milieu. Dus hoewel de radartechnologie zich blijft ontwikkelen, blijft er een praktische limiet bestaan aan het bereik dat onder reële omstandigheden haalbaar is.