Het interpreteren van een SAR-beeld (Synthetic Aperture Radar) omvat verschillende belangrijke stappen om betekenisvolle informatie uit radargegevens te extraheren:
Ten eerste is het van cruciaal belang om de intensiteit van grijswaarden in SAR-beelden te begrijpen. Heldere gebieden duiden over het algemeen op sterke radarreflecties, vaak van gladde oppervlakken of metalen voorwerpen, terwijl donkere gebieden zwakke reflecties suggereren, zoals van ruwe oppervlakken of vegetatie.
Ten tweede is de herkenning van textuur- en vlekpatronen in SAR-beelden belangrijk. Speckle is een korrelige ruis die inherent is aan SAR-beelden vanwege de coherente aard van radargolven. Texturen en patronen in SAR-beelden kunnen details onthullen over oppervlakteruwheid, vegetatiedichtheid of door de mens gemaakte structuren.
Ten derde helpt het analyseren van vorm en geometrie bij het identificeren van kenmerken. SAR-beelden bieden geometrische vervormingen als gevolg van radarwaarnemingsgeometrie en terreinreliëf. Door deze vervormingen te begrijpen, kunnen de locatie en afmetingen van objecten en terreinkenmerken nauwkeurig worden geïnterpreteerd.
Ten slotte verbetert de integratie van SAR-beelden met andere gegevensbronnen, zoals optische beelden of geografische informatiesystemen (GIS), de nauwkeurigheid van de interpretatie. De combinatie van verschillende soorten gegevens levert aanvullende informatie op, waardoor het begrip van de scène die in SAR-beelden wordt weergegeven, wordt verbeterd.
Kenmerken van SAR-beeldvorming zijn onder meer:
- Resolutie: SAR-beelden kunnen verschillende ruimtelijke resoluties hebben, afhankelijk van het radarsysteem en de gebruikte beeldvormingsmodus. Het varieert doorgaans van enkele meters tot sub-meter resoluties, waardoor gedetailleerde kartering en analyse van kenmerken op het aardoppervlak mogelijk is.
- Dekking: De SAR kan in één keer een grote dekking bieden dankzij het vermogen om tijdens de vlucht gegevens over grote stukken terrein te verzamelen. Deze mogelijkheid maakt SAR geschikt voor regionale karterings- en bewakingstoepassingen.
- Geschikt voor alle weersomstandigheden: In tegenstelling tot optische sensoren wordt SAR niet beïnvloed door weersomstandigheden zoals wolken, regen of duisternis. Deze capaciteit gedurende het hele seizoen garandeert continue monitoring en beeldvorming, ongeacht de omgevingsomstandigheden.
- Penetratie: SAR heeft het vermogen om door wolken, vegetatie en dunne grondlagen heen te dringen, waardoor het kenmerken kan waarnemen die mogelijk verborgen zijn in optische beelden. Deze penetratiemogelijkheid is vooral handig voor het monitoren van terreinveranderingen en het detecteren van verborgen structuren.
- Tijdelijke resolutie: SAR-systemen kunnen met verschillende beoordelingsintervallen werken en in de loop van de tijd regelmatig updates van hetzelfde gebied bieden. Deze temporele resolutie ondersteunt het monitoren van dynamische processen zoals gewasgroei, stedelijke ontwikkeling en natuurrampen.
De resolutie van een SAR-beeld verwijst naar het vermogen om dicht bij elkaar gelegen objecten of kenmerken op de grond te onderscheiden. SAR-resolutie wordt meestal beschreven in termen van bereikresolutie en azimutresolutie:
- Bereikresolutie: Bepaalt het vermogen om objecten langs de radarzichtlijn te onderscheiden (bereikrichting). Het wordt bepaald door de bandbreedte van de radarpuls en definieert de minimale afstand tussen twee doelen langs de radarbundel die kan worden opgelost.
- Azimutresolutie: definieert het vermogen om objecten in de dwarsrichting te onderscheiden (loodrecht op de gezichtslijn van de radar). Het wordt bepaald door de bundelbreedte van de antenne en de lengte van de synthetische apertuur, die de minimale scheidingsafstand bepaalt tussen twee doelen loodrecht op het radarspoor die kan worden opgelost.
SAR-afbeeldingen met een hoge resolutie hebben fijnere details en kunnen kleinere objecten of kenmerken weergeven, terwijl afbeeldingen met een lagere resolutie een breder beeld bieden met minder details. De keuze voor de SAR-resolutie hangt af van specifieke toepassingsvereisten, zoals het in kaart brengen van stedelijke gebieden, het monitoren van landbouwvelden of het detecteren van veranderingen in natuurlijke landschappen.