Przysłona w fotografii oznacza otwór obiektywu, przez który przechodzi światło i dociera do czujnika aparatu. Jest to oznaczone liczbą F lub F-stop, np. f/1.8, f/2.8 itd. Przysłona nie tylko kontroluje ilość światła wpadającego do aparatu, ale także wpływa na głębię ostrości – zakres odległości, który wydaje się akceptowalnie ostry na obrazie. Szersza przysłona (mniejsza wartość F, np. f/1,8 lub f/1,4) wpuszcza więcej światła i tworzy mniejszą głębię ostrości, co idealnie sprawdza się w przypadku portretów i podkreślania obiektów na rozmytym tle. I odwrotnie, węższa przysłona (większa liczba F, np. f/8 lub f/11) wpuszcza mniej światła, ale zapewnia większą głębię ostrości, co jest odpowiednie w przypadku krajobrazów lub zdjęć grupowych, gdzie pożądana jest ostrość w całej scenie.
Przysłona f/2,8 wskazuje na umiarkowaną wielkość otworu obiektywu w stosunku do ogniskowej obiektywu. Umożliwia przejście znacznej ilości światła przez obiektyw, dzięki czemu nadaje się do stosowania w warunkach słabego oświetlenia lub w sytuacjach, w których wymagany jest krótszy czas otwarcia migawki. Obiektywy z przysłoną f/2,8 są powszechnie stosowane w fotografii profesjonalnej, zapewniając dobrą równowagę pomiędzy zdolnością zbierania światła a głębią kontroli w polu.
Wartość f/-5,6 odnosi się do obiektywu o zmiennej przysłonie, powszechnie spotykanego w obiektywach zmiennoogniskowych. Zakres wskazuje maksymalny otwór przysłony dostępny dla różnych ogniskowych. Na przykład przy najszerszym ustawieniu zoomu obiektyw może mieć maksymalną przysłonę f/, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła. W miarę powiększania się obiektywu zmniejsza się maksymalny otwór przysłony (zwiększając liczbę F), np. f/5,6 przy najdłuższym ustawieniu zoomu. Ta konstrukcja ze zmienną przysłoną jest wszechstronna w przypadku zoomowania, ale może ograniczać działanie przy słabym oświetleniu w porównaniu z obiektywami o stałej przysłonie.
Najlepsza przysłona do fotografowania zależy od pożądanego efektu i warunków fotografowania. W przypadku portretów z rozmytym tłem (bokeh) preferowane są szersze przysłony, takie jak f/1,4 lub f/1,8, aby odizolować obiekt od tła. W przypadku krajobrazów lub zdjęć grupowych wymagających ostrości w całej scenie zaleca się węższe przysłony, takie jak f/8 lub f/11, aby uzyskać większą głębię ostrości. Wybierając przysłonę, uwzględnia się również dostępne światło, pożądany czas otwarcia migawki i zamysł artystyczny, co czyni ją kluczowym aspektem kreatywnej fotografii.
Przysłona f/1.4 oznacza bardzo szeroką przysłonę widzenia w stosunku do ogniskowej obiektywu. Pozwala na wniknięcie maksymalnej ilości światła do aparatu, co czyni go bardzo skutecznym w warunkach słabego oświetlenia i pozwala uzyskać bardzo małą głębię ostrości. Obiektywy z przysłoną f/1,4 są cenione za zdolność do tworzenia dramatycznego efektu bokeh i izolowania ostrych obiektów od pięknie rozmytego tła. Są powszechnie stosowane w fotografii portretowej, ślubnej i artystycznej, gdzie najważniejsza jest kontrola głębi ostrości i maksymalizacja czułości na światło.