Wysokościomierz radarowy, znany również jako wysokościomierz radiowy, przeznaczony jest do pomiaru wysokości statku powietrznego nad terenem znajdującym się bezpośrednio pod nim. W przeciwieństwie do tradycyjnych wysokościomierzy, które opierają się na zmianach ciśnienia powietrza, wysokościomierze radarowe działają poprzez wysyłanie fal radiowych na ziemię i mierzenie czasu potrzebnego, aby fale odbiły się z powrotem do samolotu. Dzięki temu wysokościomierze radarowe zapewniają dokładne odczyty wysokości, szczególnie podczas faz lotu na małych wysokościach, takich jak start, lądowanie i nawigacja na niskim poziomie. Są to kluczowe instrumenty w lotnictwie zapewniające bezpieczne prześwit nad terenem i dokładną świadomość wysokości, szczególnie w trudnych warunkach widoczności.
Celem wysokościomierza, zarówno tradycyjnego, jak i radarowego, jest dostarczanie pilotom i nawigatorom dokładnych informacji o wysokości. Wskazując wysokość samolotu nad punktem odniesienia (zazwyczaj średnim poziomem morza), wysokościomierze pozwalają pilotom utrzymać bezpieczną wysokość lotu, unikać terenu i przeszkód, przestrzegać przepisów dotyczących przestrzeni powietrznej i skutecznie komunikować się z kontrolą ruchu lotniczego (ATC). Świadomość wysokości ma fundamentalne znaczenie dla bezpieczeństwa lotów i wydajności operacyjnej zarówno w lotnictwie ogólnym, jak i w komercyjnym transporcie lotniczym.
Wysokościomierze radarowe znajdują szerokie zastosowanie w różnych sektorach i gałęziach przemysłu lotniczego. W lotnictwie komercyjnym są one niezbędne do precyzyjnego podejścia i lądowania, zapewniając bezpieczne opuszczenie samolotu na pas startowy w kontrolowanych warunkach. Wojskowe statki powietrzne wykorzystują wysokościomierze radarowe do operacji lotu na niskich wysokościach i manewrów podążania za terenem, gdzie niezbędny jest dokładny prześwit nad terenem. Bezzałogowe statki powietrzne (UAU) wykorzystują wysokościomierze radarowe do autonomicznego sterowania lotem i nawigacji, szczególnie w cywilnych i wojskowych misjach obserwacyjnych. Dodatkowo wysokościomierze radarowe są wykorzystywane w zastosowaniach morskich do pomiaru wysokości statków nad poziomem morza i poprawy bezpieczeństwa żeglugi w pobliżu obszarów przybrzeżnych.
Główną różnicą między wysokościomierzami radarowymi i ciśnieniowymi jest ich zasada działania i zastosowania:
- Radar wysokościomierz: Działa poprzez wysyłanie fal radiowych na ziemię i mierzenie czasu potrzebnego, aby fale odbiły się z powrotem do samolotu. Wysokościomierze radarowe zapewniają dokładne odczyty wysokości nad terenem bezpośrednio pod samolotem. Nadają się szczególnie do faz lotu na małych wysokościach i do zastosowań wymagających precyzyjnego prześwitu nad terenem.
- Wysokościomierz ciśnieniowy: Znany również jako wysokościomierz barometryczny, mierzy wysokość na podstawie zmian ciśnienia atmosferycznego wraz z wysokością. Gdy samolot wznosi się lub opada, zmiany ciśnienia powietrza powodują, że wysokościomierz wyświetla odpowiednie zmiany wysokości nad średnim poziomem morza (MSL). Wysokościomierze ciśnieniowe są szeroko stosowane w lotnictwie do nawigacji trasowej i lotów na dużych wysokościach, gdzie dokładny prześwit nad terenem jest mniej istotny w porównaniu z operacjami na małych wysokościach.
Podsumowując, chociaż oba typy wysokościomierzy służą wspólnemu celowi, jakim jest dostarczanie informacji o wysokości, wysokościomierze radarowe doskonale sprawdzają się w zastosowaniach wymagających dokładnego prześwitu nad terenem i pomiaru wysokości blisko ziemi, podczas gdy wysokościomierze ciśnieniowe są bardziej odpowiednie do ogólnej nawigacji i lotów na dużych wysokościach, gdzie warunki atmosferyczne Zmiany ciśnienia są bardziej stopniowe.