Głównym ograniczeniem radaru fali ciągłej (CW) jest jego brak możliwości pomiaru zasięgu celu. Radar CW w sposób ciągły emituje sygnał i mierzy przesunięcie Dopplera odbitego sygnału w celu wykrycia ruchu i określenia prędkości. Ponieważ jednak nie wysyła dyskretnych impulsów, nie może zmierzyć opóźnienia między transmisją a odbiorem sygnału, które jest niezbędne do obliczenia odległości do celu.
Technologia radarowa ma kilka ograniczeń, w tym podatność na zakłócenia i zakłócenia, ograniczoną rozdzielczość w zależności od długości fali radaru i możliwości przetwarzania sygnału oraz zmniejszoną wydajność w niesprzyjających warunkach pogodowych, takich jak silny deszcz lub mgła. Ponadto systemy radarowe mogą mieć ograniczoną zdolność rozróżniania wielu blisko rozmieszczonych celów i mogą borykać się z bałaganem obiektów niebędących celem.
Radar CW nie może mierzyć zasięgu, ponieważ działa w oparciu o ciągłą emisję sygnału i wykrywanie przesunięcia Dopplera odbitych fal. Bez dyskretnych impulsów radar CW nie posiada informacji w dziedzinie czasu potrzebnych do obliczenia opóźnienia pomiędzy transmisją a odbiorem sygnału, co jest niezbędne do określenia odległości do celu.
Ograniczenia impulsowego radaru dopplerowskiego obejmują jego złożoność i możliwość fałszywych alarmów lub zmniejszonej dokładności w środowiskach o znacznym bałaganie lub zakłóceniach. Impulsowe systemy radarowe Dopplera mogą być również ograniczone potrzebą precyzyjnej synchronizacji między transmitowanymi impulsami a odebranymi echami. Ponadto mogą mieć trudności z wykryciem celów o małej prędkości ze względu na poleganie na przesunięciu Dopplera przy pomiarze prędkości, które może być mniej skuteczne w przypadku celów wolno poruszających się lub nieruchomych.