Interferometrische technieken in de radar, vaak interferometrische synthetische apertuurradar (INSAR) genoemd, omvatten het combineren van meerdere radarbeelden die zijn genomen vanuit enigszins verschillende posities of op verschillende tijdstippen om vervorming, topografie of oppervlakteveranderingen met een hoge nauwkeurigheid te meten. INSAR gebruikt het faseverschil tussen radarsignalen die worden gereflecteerd door het aardoppervlak om gedetailleerde kaarten te maken die interferogrammen worden genoemd. Deze kaarten tonen variaties in de relatieve positie van oppervlaktekenmerken in de loop van de tijd of als gevolg van veranderingen in de kijkhoek. Door de interferometrische fase te analyseren, kan INSAR bewegingen detecteren zoals verzakkingen, aardverschuivingen, vulkanische activiteit en zelfs kleinschalige vervormingen veroorzaakt door menselijke activiteiten zoals mijnbouw of bouw. Interferometrische radartechnieken zijn van onschatbare waarde bij geodesie, milieumonitoring en rampenbeheer.
Interferometrie in radar verwijst naar de toepassing van interferometrische technieken op radarsystemen. Radarinterferometrie, waaronder INSAR, maakt gebruik van golfinterferentieprincipes om verschillende eigenschappen van het aardoppervlak of andere doelen te meten. Door de fase te vergelijken van radarsignalen die vanuit verschillende posities of hoeken worden ontvangen, kunnen interferometrische radarsystemen metingen met hoge resolutie van oppervlaktetopografie, vervorming of beweging verkrijgen. Deze mogelijkheid maakt interferometrische radar geschikt voor een breed scala aan toepassingen, van terreinkartering en monitoring van natuurlijke gevaren tot stadsplanning en infrastructuurbeheer.
De techniek van interferometrie omvat het combineren van coherente golven (zoals licht of radiogolven) om interferentiepatronen te creëren die kunnen worden geanalyseerd om informatie te extraheren over de bronnen van de golven of het medium waardoor ze zich voortplanten. Interferometers splitsen een golffront in twee of meer stukken met behulp van straalsplitsers of spiegels, sturen ze op verschillende paden en combineren ze vervolgens opnieuw om met elkaar te interfereren. Het resulterende interferentiepatroon is afhankelijk van het faseverschil tussen de golven, dat gevoelig is voor veranderingen in de lengte of eigenschappen van het middenpad. Interferometrietechnieken worden op verschillende gebieden gebruikt, waaronder optica, astronomie, telecommunicatie en radarbeeldvorming, waarbij nauwkeurige meting van afstanden, verplaatsingen of golfkarakteristieken essentieel is.
Het principe van interferometrie is gebaseerd op golfinterferentie, waarbij coherente golven constructief of destructief op elkaar inwerken wanneer ze worden gecombineerd. Dankzij dit principe kunnen interferometers een hoge gevoeligheid en resolutie bereiken bij het meten van verschillende fysieke grootheden, zoals afstand, verplaatsing, golflengte of oppervlakteprofiel. Interferometers maken gebruik van het faseverschil tussen golven om interferentiepatronen te creëren die kunnen worden geanalyseerd om gedetailleerde informatie over bronnen of reflectoren te verkrijgen. Het faseverschil wordt beïnvloed door factoren zoals het verschil in padlengte, golflengte en invalshoek, waardoor interferometrische technieken nauwkeurige metingen en gedetailleerde beeldvormingsmogelijkheden kunnen bieden in wetenschappelijke, industriële en teledetectietoepassingen.