De monopulsradartechniek is een methode die wordt gebruikt om nauwkeurig de richting van een radardoel ten opzichte van de radarantenne te bepalen. In tegenstelling tot traditionele radartechnieken die amplitude- of tijdverschillen gebruiken om de doelrichting te berekenen, meet monopulsradar faseverschillen tussen signalen die worden ontvangen van verschillende delen van de radarantenne-opening. Door deze faseverschillen te vergelijken, kan het radarsysteem de aankomsthoek (AOA) van het doel met een hogere nauwkeurigheid en resolutie berekenen. Monopulse-radar wordt veel gebruikt in toepassingen die nauwkeurige tracking en begeleiding vereisen, zoals militaire vuurleidingssystemen, radars voor luchtverkeersleiding en raketgeleidingssystemen, vanwege de meetmogelijkheden in de bovenste hoek.
Monopulsverwerking verwijst naar signaalverwerkingstechnieken die worden gebruikt in monopulsradarsystemen om ontvangen radarsignalen te analyseren en interpreteren. Deze technieken omvatten de extractie en vergelijking van faseverschillen met betrekking tot meerdere ontvangstkanalen binnen de radarantenne-opening. Signaalverwerkingsalgoritmen berekenen vervolgens de azimut- en elevatiehoeken van gedetecteerde doelen op basis van deze fasemetingen, waardoor nauwkeurige richtingsinformatie wordt verstrekt voor het volgen en aangrijpen van doelen. Monopulsverwerking verbetert de radarprestaties door fouten veroorzaakt door onvolkomenheden in de antenne, atmosferische omstandigheden of elektronische ruis te verminderen, waardoor betrouwbare tracking van doelen en nauwkeurige hoekmetingen in verschillende operationele omgevingen worden gegarandeerd.
De basisprincipes van monopulsradar draaien om het vermogen om de doelrichting te meten met behulp van fasevergelijkingstechnieken. Bij monopulsradar splitst de radarantenne binnenkomende signalen in meerdere bundels of kanalen, die elk een ander deel van het ontvangen signaal verwerken. Door de faseverschillen tussen deze kanalen te vergelijken, bepaalt het radarsysteem de hoekpositie van de gedetecteerde doelen ten opzichte van de oriëntatie van de antenne. Dankzij deze hoekmetingsmogelijkheid kan de Monopulse-radar nauwkeurige volg- en begeleidingsinformatie leveren die cruciaal is voor toepassingen die nauwkeurige doelpositionering vereisen, zoals wapensystemen, navigatiehulpmiddelen en radarvolgsystemen.
Fasevergelijking De monopulsradar werkt door de faseverschillen te vergelijken tussen signalen die worden ontvangen van verschillende delen van de radarantenne-opening. Door deze vergelijking kan het radarsysteem de azimut- en elevatiehoeken van gedetecteerde doelen met hoge nauwkeurigheid en resolutie berekenen. Fasevergelijkingstechnieken in radars met één puls verminderen de fouten die gepaard gaan met amplitude- en timingmetingen, waardoor robuuste prestaties worden geleverd bij het volgen van bewegende doelen en het geleiden van precisiewapens. Fasevergelijking Monopulse-radar wordt gebruikt in militaire en civiele toepassingen waarbij nauwkeurige richtingsdetectie essentieel is, waaronder lucht- en raketverdedigings-, bewakings- en navigatiesystemen.
Het belangrijkste verschil tussen monopuls- en kegelscanradar is de manier waarop ze de doelrichting bepalen. Monopulse-radar maakt gebruik van fasevergelijkingstechnieken om hoekafwijkingen van ontvangen signalen te meten, waardoor nauwkeurige en onmiddellijke richtingsinformatie wordt verkregen. Daarentegen maakt kegelscanradar gebruik van mechanische of elektronische scanmechanismen om een straal radarenergie over een groot gebied te scannen. Richtingsinformatie wordt afgeleid op basis van de richting waarin de radarstraal wijst wanneer het echosignaal wordt ontvangen. Terwijl de kegelscanradar continue bewaking over een groot gebied biedt, biedt de monopulsradar een hogere hoeknauwkeurigheid en snellere responstijden, waardoor deze geschikt is voor toepassingen die nauwkeurige tracking en begeleiding van doelen vereisen.