De V-band, ook wel de “millimetergolfband” genoemd, bestrijkt doorgaans frequenties van ongeveer 40 GHz (gigahertz) tot 75 GHz. Dit frequentiebereik maakt deel uit van het bredere microgolfspectrum en wordt gekenmerkt door korte golflengten. V-band wordt gebruikt in verschillende toepassingen, zoals point-to-point draadloze communicatieverbindingen, satellietcommunicatie, radarsystemen en snelle datatransmissie. Vanwege het hoogfrequente karakter kunnen V-bandsignalen grote hoeveelheden gegevens over korte afstanden transporteren en zijn ze minder gevoelig voor interferentie, waardoor ze geschikt zijn voor toepassingen die een hoge bandbreedte en een lage latentie vereisen.
De term “RF-band” omvat een breed scala aan frequenties in het radiofrequentiespectrum, doorgaans variërend van 3 kHz (kilohertz) tot 300 GHz. De RF-banden (radiofrequentie) zijn onderverdeeld in verschillende segmenten, zoals onder andere VHF (zeer hoge frequentie), UHF (ultrahoge frequentie), SHF (superfrequentie) en EHF (zeer hoge frequentie). Het specifieke bereik van de RF-band is afhankelijk van de toepassing en wettelijke normen in verschillende regio’s. RF-banden worden gebruikt in een verscheidenheid aan toepassingen, waaronder radio-uitzendingen, televisie-uitzendingen, mobiele communicatie, radarsystemen en draadloze netwerken.
D-band, ook bekend als de “submillimetergolfband”, omvat frequenties die doorgaans variëren van 110 GHz tot 170 GHz. Deze band maakt deel uit van het microgolfspectrum en wordt gekenmerkt door nog kortere golflengten dan die van de V-bandfrequenties die worden gebruikt in gespecialiseerde toepassingen zoals hoogfrequente radioastronomie, satellietcommunicatie en millimetergolfbeeldvormingssystemen. Vanwege hun hoge frequentie en korte golflengte-eigenschappen kunnen D-bandsignalen hoge gegevensoverdrachtsnelheden bereiken en zijn ze geschikt voor toepassingen die beeldvorming met hoge resolutie en nauwkeurige signaaltargeting vereisen.
De microgolfband omvat een frequentiebereik dat ligt tussen ongeveer 1 GHz (gigahertz) en 300 GHz. Deze band is onderverdeeld in verschillende segmenten, waaronder S-band, C-band, X-band, Ku-band, K-band, Ka-band en V-band, elk met specifieke frequentiebereiken en toepassingen. Microgolffrequenties worden veel gebruikt in telecommunicatie, radarsystemen, satellietcommunicatie, magnetrons en wetenschappelijk onderzoek. Microgolfsignalen kunnen zich met een lage demping door de atmosfeer en bepaalde materialen voortplanten, waardoor communicatie over lange afstanden en snelle gegevensoverdracht mogelijk zijn. Het specifieke bereik van de microgolfband varieert afhankelijk van het frequentiesegment en de beoogde toepassing.