Verticale en horizontale polarisatie van satellieten verwijzen naar de oriëntaties van elektromagnetische golven die worden gebruikt voor communicatie tussen satellietstations en de grond. Verticale polarisatie betekent dat de elektrische veldcomponent van de golf oscilleert in een verticaal vlak ten opzichte van het aardoppervlak of de voortplantingsrichting. Bij horizontale polarisatie daarentegen gaat de elektrische veldcomponent oscilleren in een horizontaal vlak ten opzichte van de richting van de grond of de voortplanting. Deze polarisatieoriëntaties worden gebruikt om interferentie te minimaliseren en de signaalontvangst in satellietcommunicatiesystemen te optimaliseren.
Verticale polarisatie en horizontale polarisatie zijn specifieke oriëntaties van de elektrische veldcomponent van elektromagnetische golven. Verticale polarisatie houdt in dat het elektrische veld verticaal oscilleert ten opzichte van het aardoppervlak of de richting van de golfvoortplanting. Horizontale polarisatie beschrijft daarentegen de oriëntatie waarbij het elektrische veld horizontaal oscilleert in een vlak loodrecht op de voortplantingsrichting van de golf. Deze polarisatietoestanden zijn cruciaal bij satellietcommunicatie om een efficiënte signaaloverdracht en -ontvangst onder verschillende atmosferische omstandigheden en omgevingsfactoren te garanderen.
In de context van een satelliet verwijzen verticaal en horizontaal doorgaans naar de oriëntaties van antennes of zenders die voor communicatiedoeleinden worden gebruikt. Verticale oriëntatie kan uitlijning van antennes of componenten langs de zwaartekrachtas van de satelliet impliceren, terwijl horizontale oriëntatie zou kunnen duiden op uitlijning loodrecht op die as. Deze oriëntaties zijn essentieel voor het nauwkeurig richten en ontvangen van signalen tussen satelliet- en grondstations.
Het verschil tussen verticale en horizontale polarisatie in radarsystemen is de manier waarop de uitgezonden elektromagnetische golven gepolariseerd zijn. Verticale polarisatie betekent dat de elektrische veldcomponent van de radargolf oscilleert in een verticaal vlak ten opzichte van de oriëntatie van de radarantenne. Horizontale polarisatie daarentegen houdt in dat het elektrische veld oscilleert in een horizontaal vlak loodrecht op de verticale as van de radarantenne. Deze verschillende polarisatietoestanden worden gekozen op basis van specifieke radartoepassingen en omgevingsomstandigheden om de signaalsterkte te optimaliseren en interferentie te minimaliseren.
Soorten satellietpolarisatie omvatten lineaire polarisatie en circulaire polarisatie. Lineaire polarisatie kan verticaal of horizontaal zijn, waarbij het elektrische veld in een rechte lijn langs een as oscilleert. Bij circulaire polarisatie draait het elektrische veld in een cirkelvormige beweging terwijl de golf zich voortplant, met rotatie met de klok mee of tegen de klok in. Circulaire polarisatie wordt verder geclassificeerd in rechtshandige circulaire polarisatie (RHCP) en linkshandige circulaire polarisatie (LHCP), elk met specifieke voordelen in satellietcommunicatiesystemen, zoals het verminderen van signaalvervaging en het verminderen van signaalvervaging.