Voorbeelden van doelrendement variëren afhankelijk van de context, maar in beleggingstermen verwijst het vaak naar het verwachte rendement op jaarbasis dat een belegger wil behalen met een bepaald actief of een bepaalde portefeuille. Een belegger kan bijvoorbeeld streven naar een jaarlijks rendement van 10% op zijn aandelenbeleggingen over een periode van vijf jaar. Dit beoogde rendement is een leidraad voor hun beleggingsbeslissingen, risicotolerantie en portefeuilleallocatiestrategieën om deze af te stemmen op het bereiken van hun financiële doelstellingen.
Een voorbeeld van een streefrendement zou een pensioenfonds kunnen zijn dat zich ten doel stelt een rendement op jaarbasis van 7% te behalen over een horizon van twintig jaar om aan zijn toekomstige verplichtingen te voldoen. Dit beoogde rendement weerspiegelt de beleggingsstrategie, de activaspreiding en de risicobeheerbenadering van het fonds, gericht op het genereren van voldoende groei om toekomstige pensioenverplichtingen te financieren en tegelijkertijd de risico’s en de marktvolatiliteit te beheersen.
Doelprijzen worden geïllustreerd wanneer een bedrijf een specifieke prijs voor een product of dienst vaststelt op basis van marktanalyse, kostenoverwegingen en gewenste winstmarges. Een technologiebedrijf zou bijvoorbeeld een nieuw smartphonemodel kunnen introduceren en een richtprijs van €799 kunnen vaststellen om effectief op de markt te kunnen concurreren en tegelijkertijd de productiekosten te dekken en een beoogde winstmarge te behalen. Doelgerichte prijsstrategieën omvatten een zorgvuldige analyse van de marktvraag, prijzen van concurrenten en kostenstructuren om de winstgevendheid en marktpositionering te optimaliseren.
Het berekenen van het beoogde rendement omvat verschillende stappen, afhankelijk van de context. In investeringsscenario’s houdt dit doorgaans het inschatten van toekomstige kasstromen in, het verdisconteren ervan naar hun huidige waarde met behulp van een passende disconteringsvoet (die het vereiste rendement vertegenwoordigt) en het bepalen van de waarde van de netto contante waarde (NPV) of het interne rendement (IRR). ) (IRR). Voor commerciële projecten wordt bij de berekening van het beoogde rendement rekening gehouden met de initiële investering, de verwachte toekomstige kasstromen en het vereiste rendement om te bepalen of het project financieel levensvatbaar is.
Het beoogde rendement op de verkoop meet de winstgevendheid van een bedrijf in verhouding tot de omzet. Het wordt berekend door de netto-inkomsten (na belastingen en andere uitgaven) te delen door de totale verkoopopbrengsten die over een specifieke periode zijn gegenereerd, uitgedrukt als een percentage. Als het netto inkomen van een bedrijf bijvoorbeeld $500.000 bedraagt en de totale omzet $2.500.000 voor het jaar, dan is het beoogde verkooprendement 20% ($500.000 / 2 $500.000 * 100). Deze maatstaf helpt bedrijven hun operationele efficiëntie, winstgevendheidsmarges en financiële gezondheid te evalueren in relatie tot hun bedrijfsprestaties.