SAR-polarimetrie verwijst naar de techniek die wordt gebruikt in synthetische apertuurradarsystemen (SAR) om radarsignalen tegelijkertijd te verzenden en te ontvangen met behulp van meerdere polarisaties. SAR-polarimetrie verbetert het vermogen van SAR om meer gedetailleerde informatie te extraheren over de fysieke eigenschappen en verstrooiingskenmerken van objecten op het aardoppervlak. Door radarpulsen in verschillende polarisaties (zoals horizontaal-horizontaal, horizontaal-verticaal en verticaal-verticaal) uit te zenden, kunnen SAR-systemen meten hoe elektromagnetische golven interageren met verschillende soorten terrein, vegetatie en door de mens gemaakte structuren. Dankzij deze mogelijkheid kan SAR-polarimetrie onderscheid maken tussen verschillende oppervlaktematerialen, de doelclassificatie verbeteren en de nauwkeurigheid van teledetectietoepassingen verbeteren, zoals monitoring van landgebruik, rampenbeoordeling en milieustudies.
SAR-polarisatie verwijst naar de oriëntatie van het elektrische veld van radargolven tijdens verzending en ontvangst in een synthetisch apertuurradarsysteem (SAR). SAR-systemen zenden radarpulsen uit in verschillende polarisatietoestanden, doorgaans horizontale (h) en verticale (V) polarisaties. Wanneer deze pulsen interageren met objecten op het aardoppervlak en zich verspreiden in de richting van de SAR-ontvanger, kan de polarisatie van het ontvangen signaal veranderen, afhankelijk van de fysieke eigenschappen en oriëntatie van de verstrooiers. Door de polarimetrische reacties van radarretouren te analyseren, helpt SAR-polarisatie oppervlaktekenmerken, vegetatiestructuur en terreinruwheid te karakteriseren. Polarimetrische SAR-gegevens bieden waardevolle informatie over de samenstelling en het gedrag van natuurlijke en stedelijke omgevingen en ondersteunen toepassingen in de landbouw, bosbouw, geologie en stadsplanning.
De ruimtelijke resolutie van SAR verwijst naar het vermogen van radarsystemen met synthetische apertuur om afzonderlijke objecten of kenmerken op het aardoppervlak te onderscheiden. Deze wordt bepaald door de grootte van de radarantenneopening en de afstand tussen de radarsensor en het doelgebied. SAR bereikt een hoge ruimtelijke resolutie door tijdens de gegevensverwerking een grote antenne-opening te synthetiseren, waardoor in feite een virtuele antenne ontstaat die veel groter is dan de fysieke afmetingen van de radarantenne. De ruimtelijke resolutie van SAR-systemen kan variëren afhankelijk van factoren zoals werkfrequentie, antenneontwerp en beeldmodus. Doorgaans kan SAR ruimtelijke resoluties bereiken variërend van enkele meters tot submeterniveaus, waardoor gedetailleerde kartering en analyse van terreinkenmerken, stedelijke structuren en natuurlijke landschappen mogelijk wordt. SAR-beelden met hoge ruimtelijke resolutie zijn waardevol voor toepassingen die nauwkeurige metingen, objectdetectie en veranderingsdetectie over grote geografische gebieden vereisen.